Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ

Η επιλογή του Αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχει να κάνει -και δεν πρέπει να έχει να κάνει- με προσωπικά συναισθήματα ή με παζάρια, που μας γυρίζουν σε άλλες εποχές.

Η μεγάλη παράταξή μας είναι μια και πρέπει να μείνει ενιαία και αδιαίρετη.

Οι ανάγκες της κοινωνίας και της πατρίδας μας, στο παρόν και το μέλλον, επιβάλλουν πολιτικές, που δεν στέκονται απλά στα πρόσωπα.

Προϋποθέτουν ενότητα, συνεννόηση, συναντίληψη, αλληλεγγύη και συλλογική εργασία.

Σεβασμό στις αξίες που υπηρέτησε από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα η μεγάλη παράταξή μας, η Νέα Δημοκρατία.

Άλλωστε, όποτε αποδοκιμάστηκε ή επικρίθηκε, αυτό οφειλόταν στην απομάκρυνσή της, έστω και προσωρινά, από αυτές τις αξίες και τα ιδανικά της.

Οφειλόταν στον ατομικισμό και στην αλαζονεία που επέδειξαν στελέχη της.

Ποτέ δεν κρύφτηκα σε μάχες και σε κρίσιμες ώρες.

Μπορεί στο όνομα της ενότητας, να απέσυρα τη δική μου υποψηφιότητα, δεν απέσυρα όμως τα πιστεύω μου και τις απόψεις μου για το μέλλον της παράταξής μας.

Ποτέ δεν άφησα να πλανώνται αόριστα οι προσωπικές θέσεις μου και οι πολιτικές επιλογές μου.

Το ίδιο κάνω και σήμερα.

Αρνούμενος την ασφάλεια της ουδετερότητας, καταθέτω την άποψή μου για την πορεία και το μέλλον του Κόμματός μας.

Το μέλλον της παράταξης, που για δεκαέξι ολόκληρα χρόνια υπηρετώ.

Πιστεύω, ότι η πρωτοβουλία μου, για ανάδειξη του νέου Αρχηγού από την κοινωνική βάση του Κόμματος -που βρήκε άμεση ανταπόκριση από τον Αντώνη Σαμαρά και τον Παναγιώτη Ψωμιάδη - είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα για το μέλλον.

Για ένα δημοκρατικό και ανοικτό Κόμμα.

Που θα ξαναφέρει πίσω πικραμένους, απογοητευμένους οπαδούς μας.

Θα αγκαλιάσει όλους τους πολίτες.

Ένα Κόμμα χωρίς προσωπικούς μηχανισμούς.

Χωρίς κλειστά κυκλώματα.

Χωρίς παρέες εξουσίας που αναπαράγουν, εδώ και πολλά χρόνια, τα ίδια αποτελέσματα και κάνουν τον πολιτικό κόσμο να φαίνεται αναξιόπιστος και αφερέγγυος.

Πιστεύω, ότι πρέπει να επιλέξουμε Αρχηγό με καθαρά πολιτικούς όρους.

Με γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας μας, που δοκιμάζεται σκληρά σ΄ αυτή τη γενικευόμενη παγκόσμια οικονομική θύελλα, ενώ την ίδια ώρα, ελλοχεύουν κίνδυνοι για τα εθνικά μας θέματα.

Δεν φτάνει να λέμε, ότι θα επιχειρήσουμε να περισυλλέξουμε τους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας, που περιπλανώνται τώρα σε άλλους χώρους, ή κρατούν αποστάσεις από την παράταξή μας.

Το μέλλον της Νέας Δημοκρατίας, δεν βρίσκεται εκεί, που λιμνάζει μια μετακινούμενη εκλογική μάζα.

Βρίσκεται εκεί, που συναντώνται, συνεργάζονται και συνυπάρχουν οι δυνάμεις, που δίνουν τη μάχη για την ανάπτυξη και την προκοπή της πατρίδας μας.

Και αυτές τις δυνάμεις, θέλουμε να εμπνεύσουμε.

Πρέπει όμως, να αποδείξουμε, ότι αλλάξαμε.

Ότι πραγματικά αλλάξαμε.

Ότι δεν τους αντιμετωπίζουμε ευκαιριακά, περιστασιακά και ως όπλο μόνο για την κατάκτηση της εξουσίας.

Και σε αυτό, συμφωνώ με τον Αντώνη Σαμαρά, που αναφέρεται στην ανάγκη να πείσουμε αυτούς που έφυγαν να ξαναγυρίσουν, με τη συμπεριφορά μας, τις επιλογές μας και την ενότητά μας.

Το κέντρο ή η κεντροδεξιά δεν είναι απλά γεωγραφικά στίγματα, γεωγραφικά σημεία, στο πολιτικό φάσμα, από το οποίο πρέπει να περάσεις για να φτάσεις στην εξουσία.

Είναι χιλιάδες οικογένειες.

Είναι χιλιάδες συνάνθρωποί μας. Εκατομμύρια άνθρωποι που περιμένουν από εμάς, ειλικρίνεια, τόλμη και κυρίως ξεκάθαρες θέσεις.

Όχι μονάχα ετικέτες και ορολογίες, που δεν έχουν καμία σημασία πλέον, ούτε και επιλύουν, σε τελευταία ανάλυση, τα προβλήματα των καιρών μας.

Είναι οφθαλμοφανές.

Κάποιοι πλήγωσαν με τη συμπεριφορά και τη στάση τους, τους οπαδούς, τους προσκείμενους στη Νέα Δημοκρατία. Και τους πλήγωσαν πολύ και βαθιά.

Και θεωρώ απαραίτητο να επιχειρήσουμε, με καθαρά λόγια και με σαφέστατους πολιτικούς όρους, να τους επαναφέρουμε στους κόλπους της παράταξής μας.

Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει όταν, ακόμα και σήμερα, κάποιοι αισθάνονται αμήχανα, την ώρα που μιλάμε για διεύρυνση δημοκρατικών διαδικασιών, για άνοιγμα της εκλογικής διαδικασίας και στα μέλη και στους οπαδούς και στους προσκείμενους και, πάνω από όλα, στους φίλους της Νέας Δημοκρατίας.

Δεν μπορεί να γίνει με την καχυποψία ότι, θα ξαναζήσουμε τη δύναμη των προσωπικών μηχανισμών και συμπεριφορές του παρελθόντος.

Αυτές οι συμπεριφορές, μας οδήγησαν στην σημερινή μας θέση.

Στην απομόνωση της Νέας Δημοκρατίας από το εκλογικό της σώμα, από την κοινωνική της βάση.

Πιστεύω, ότι η επιλογή του Αντώνη Σαμαρά, είναι επιλογή προς αυτήν την κατεύθυνση.

Οδηγεί σε μεγαλύτερη και ισχυρότερη συνοχή.

Οδηγεί στη διεύρυνση και στην ενότητα.

Οδηγεί σε παράταξη θεσμών και αρχών.

Οδηγεί σε μια πορεία πιο μαχητική, πιο εμπνευσμένη.

Με ανοιχτό το κόμμα.

Με δημοκρατική λειτουργία των οργάνων του.

Με πιο γνήσιες και ρεαλιστικές απόψεις, για την κοινωνία, την οικονομία, τα εθνικά θέματα. Για τον ίδιο τον άνθρωπο.

Για τους λόγους αυτούς στέκομαι στο πλευρό του Αντώνη Σαμαρά.

Στηρίζω την υποψηφιότητά του για τη θέση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.

Θα αγωνιστούμε μαζί για την αναγέννηση της παράταξης, ανοίγοντας το δρόμο για να κυριαρχήσει και πάλι πολιτικά και ιδεολογικά, ως η αυριανή αξιόπιστη πρόταση εξουσίας για την Νέα Ελλάδα.